منتشر شده در 21:20 ,1398/1/31
تعداد مشاهده 3806 بار
یک فعال فرهنگی در یادداشتی که به بهانه برگزاری نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش نوشته است، تولید محتوای هنری را به دلیل زیستن هنرمند در بستر زایای فرهنگ عامه و گفت و گوی پیوسته با عناصر فرهنگی، واجد خصوصیاتی دانست که در هیچ اثر دیگری یافتنی نیست.
به گزارش نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش، مهدی حسینی فعال فرهنگی در یادداشتی به اهمیت توجه جشنواره های فرهنگی و هنری به سنت های کهن، بازخوانی مفاهیم فرهنگ عامه در قالب های هنری و تاثیر نگاه بومی بر ابعاد جهانی آن ها اشاره کرد و نوشت: «جشنواره های دوران جدید، اجرای مدرن جشن های کهن مردمان جهان است که در سیر تاریخی زیستن مردم، دستخوش تغییرات اساسی شده است. جشنواره ها هر چه به این مفهوم نزدیک تر باشند فرایند شدن را بهتر طی می کنند. جشنواره های فیلم برساخته یک نهاد اجتماعی و دموکراتیک تحت قواعد حقوقی و صنفی هستند که به جهت کارکرد فرهنگی و هنری واجد اهمیت و توجه اند. جشن ها در خودآگاهی و ناخودآگاهی اقوام ریشه دارد و جشنواره هایی که بر محور فرهنگ عامه می گردند، تا حدودی ناپیدا و نادرند. این اصلی ترین ویژگی جشنواره بین المللی فیلم وارش است که متمرکز ماندن بر این محور به حفظ اصالت آن کمک می کند.
مازندران به جهت برخورداری از ظرفیت بزرگ و ارزنده فرهنگ عامه و عدم توجه به آن در سال های گذشته مستعد توجهی درخور است. فارغ از ذات هنر که پدیده ها را دگرگون می بیند و جلوه می دهد، فیلمسازی به صورت ویژه در تمام ابعادش، ظرفیت ساز نگاه دوباره و دیگری به فرهنگ عامه است. این محتواسازی به دلیل زیستن هنرمند در بستر زایای سنت های رفتاری، گفتاری و زیستی فرهنگ عامه و گفت و گوی پیوسته با عناصر فرهنگی، واجد خصوصیاتی است که در هیچ اثر دیگری یافت نمی شود. این فرآیند در بستر جشنواره ای بین المللی مانند وارش، آستان دیده شدن فرهنگ عامه مازندران در گستره ای جهانی است. جهانی شدن به معنای تحقق شرایط جهانی است که در آن، پیوستگی فرهنگ های محلی با یکدیگر حاصل می شود. در این نگاه، جهانی شدن فرهنگ، عاملی همگون کننده تلقی نمی شود چراکه مفهوم جهانی به طور مطلق مخالف معنای محلی نیست. بنابراین جهانی شدن یعنی فشردن جهان و تشدید آگاهی نسبت به جهان به عنوان یک کل. در این وضعیت، گشودگی هنرمند به فرهنگ عامه سبب گشوده شدن دریچه های تازه ای در بازخوانی فرهنگی خواهد شد.
این آمد و شد ذهنی، در فضای فیزیکی نیز به هنر و هنرمند کمک می کند. حضور پیوسته هنرمندان و مطالبه شهروندی می تواند جریان های کوتاه را دائمی کند. گشوده شدن فضاهای تازه نیازمند خواستن و پیگیری کردن است و خواستن نیازمند دانستن. معنای دقیق «توانا بود هرکه دانا بود» نیز همین است. ما گرچه در ایران کنونی و به تبع مازندران امروزی دچار پدیده توهم دانایی هستیم اما این پدیده از اهمیت دانستن نه تنها نمی¬کاهد، بلکه بر وجود این مساله صحه می¬گذارد. دانایی در این حوزه شرایط دیده شدن فرهنگ عامه را در ابعاد جهانی تحقق می¬بخشد.
نهمین جشنواره بین المللی فیلم وارش 9 تا 13 اردیبهشت ماه به دبیری مهدی قربانپور در استان مازندران برگزار می شود.